Embéria Aéris

 2: Anla Beni Ertesi sabah Iman sakin bir ruh haliyle uyandı. Kabusunu hatırlamadığı için, gayet mutlu bir şekilde yatağını topladı, saçlarını gelişigüzel bir topuzla bağladı ve mutfağa girdi... Şey, yani, sorun burada başladı. "Günaydın!" Kahvaltı hazırlamakla meşgul olan Halilintar'a neşeli bir bakış attı ancak karşılaştığı şey beklenmedikti. Halilintar ona döndü ve dargın bakışlarını bir saniye bile üzerinde tutmazken, cevap bile vermedi! Iman birkaç saniye donup kaldı. Sonra yavaşça neşesi silindi— geceyi hatırlamıştı. Kabusunu, Halilintar'ın yardım etmeye çalıştığını ve onun dürtüsel duygularla hareket ederek Halilintar'ı incitmesi... "Ehmmm... Diğerleri nerede?" diye sorarken, huzursuzluğunu belli etmemeye çalıştı. Halilintar'ın daha önceki hallerini biliyordu— kırıldığında, veya üzgün olduğunda son derece kolay kızardı. "Evde değiller." dedi Halilintar soğukça— Iman kanının buz kestiğini hissetti. Halilintar'ın korkulan tarafı bu...

  16. Bölüm: Yoğun bir Fırtına   " Overthink bozukluğun var gibi gözüküyor. Ayrıca geçmişine takılmışsın."   Halilintar irkildi ve odanın diğer ucunda, bir sandalyede oturan kadına baktı. Şaşkınlıkla kaşını kaldırdı.   "N-neden böyle düşündünüz? Ben sadece çok—"   "Geçmişi düşünenlerde hep aynı belirtiler görülür."    Kadın sakin bir ses tonuyla devam etti.    "Bazısı öfke verici şeyleri hatırlar, kaşları çatılır, öfkelenir. Bazısı üzücü şeyleri hatırlar, gözlerinden birer damla yaş süzülür. Bazısı mutluluk verici şeyleri hatırlar, neşelenir. Ama sen... Sen hepsini birden hatırladın. Bir dakika içinde kızdın, üzüldün ve sonra hafifçe gülümsedin."   "Şey, sadece... Ben bir şey yaşadım."    Halilintar iç çekti ve kadınla konuşmaya devam etti. Kendini inanılmaz derecede rahat hissetmesi tuhaftı, sonuçta kadını tanımıyordu. Ama yılların yükünü paylaşmak iyi geliyordu.   " Hmm ... Seni anlıyorum. Biraz dinlenmek ister misin?...